Banlung, Jungle-tocht

Banlung is een stad die eigenlijk bestaat uit 1 straat en wat zijstraten. Best klein. Ons guesthouse was vrij afgelegen van het centrum maar het was erg goedkoop. Zeven dollar per dag voor een 3 persoons bungalow.

Mike had contact met een ranger om een jungle-tocht te doen. Helaas was het contact moeilijk en besloten we de tocht via het guesthouse te doen.

Verder is in Banglun niet veel te doen; twee watervallen en een meer. We hebben een motorbike gehuurd en zijn naar de watervallen gereden. De weg er naar toe zijn al een attractie op zich. De wegen zijn van rood zand, het is erg droog dus al het stof komt omhoog. Aan het einde van de rit waren onze kleren helemaal oranje. Even afspoelen in het meer.

Het meer is mogelijk door twee dingen ontstaan; vulkanisch of door een meteoriet. Het is een prachtig rond meer, omringt door jungle. De hoge bomen met lianen staan er prachtig omheen. Het water is helder en warm. Er is een prima stijger uit de kant gemaakt om makkelijk het water in te komen.

Je kon de bodem niet zien, dus Roeland ging even checken hoe diep het was. Bij de steiger zo'n 3 a 4 meter. In het midden van t meer schijnt het tot 50 meter te gaan.

De jungle-tocht begon. Twee nachten in de jungle slapen met een ranger en een gids. Onze gids heet "Path". Beetje een gangster typje, maar super aardig en behulpzaam. We gingen bepakt achterop de motorbike bij drie mensen en reden richting jungle. Dezelfde stoffige weg waardoor we weer helemaal oranje waren op het eind.

Na zo'n 50 km ging de tocht verder met een boot die ons bracht naar het startpunt van de tocht. Daar wachtte onze ranger ons op. "Chep" genaamd. Een klein mannetje met een pantalon, een streepjesshirt op instap slippers met een 40 kilo bigbag als rugtas. Alles ging mee; pannen, water, vlees, groente, rijst, borden, bestek, hangmatten en natuurlijk een machete.

Het eerste uur liet Path tijdens het lopen zien welke bomen en planten je kan eten maar ook uit drinken. Een boom werd gekapt door Chep en er kwam best veel drinkwater uit.
Ook bloemetjes die erg zuur waren aten we op na aandringen. Alle planten hadden eigenschappen die ietwat werden overdreven, het verhelpen van buikkrampen tot het genezen van ulcera.

Na het eerste half uur lopen waren we al helemaal doorweekt van het zweet. Niet omdat het zwaar was maar een combi van warmte en vochtigheid.

Een bepaald soort boom in de jungle is rijk aan olie. De mensen hebben onderaan de boom een gat gemaakt in de schors waar de olie verzamelt. De olie wordt gebruikt om vuurtjes en lampen aan te steken. Als er geen olie uit komt wordt deze in het gat in de fik gestoken en na een half uit stoomt er weer olie uit de boom. Heel apart.

Bij de tweede stop kreeg ik hoofdpijn die niet wegging. Gelukkig waren we al redelijk ver en bijna bij ons eerste kamp dichtbij de waterval. We kamen aan en het eerste wat we deden was zwemmen. Al dat gore zweet eraf spoelen, het was heerlijk verkoelend en fris.

Chep en Path waren ondertussen al bezig met de voorbereidingen voor het eten. Mijn hoofdpijn was nog niet weg en werd er misselijk van dus ging ik even proberen te slapen in een hangmat. Nou dat ging dus even niet goed, doordat de hangmat ook heen en weer gaat werd ik nog misselijker en moest ik overgeven.

Na 5 keer overgeven lukte het me om te slapen. De jongens hadden ondertussen bamboesoep gegeten en nog meer lekkere dingen die Chep en Path hadden gemaakt. Ook had Chep bekers gemaakt van bamboe. Alles is te maken van bamboe, het is sterk, buigzaam en super licht.

Ik was na een uur slaap aardig opgeknapt maar nog erg slap. Gelukkig kon ik de jongens vergezellen bij het kampvuur. Chep was al gaan slapen met het idee dat ik eventueel naar het dorp gebracht moest worden. Heel professioneel en super bezorgd waren de mannen om mij. Gelukkig was dit uiteindelijk niet nodig.

De mannen gingen jagen met Path. Ze kwamen terug met een vis en een kikker. Die had Path gedood met zijn machete. Gewoon een mep en hij had ze. Heel bizar dat het hem ook gelukt is. Nadat ze terug waren werden deze twee meteen gevilt en op de bbq gelegd. De kikker toonde nog spasmes door de zout en het zuur dat over hem heen werd gestrooid. Dat zag er gek uit.

Na anderhalve liter rijstwijn (de jongens) gingen we slapen in de hangmat. Met de vallende waterval op de achtergrond, krekels, vuurvliegjes en andere beesten was het een zeer bijzondere ervaring om daar in slaap te vallen.

Rond 08:00 werden we rustig wakker. Ik voelde me een stuk beter, alleen heel slap. De route was veranderd, we gingen naar Chep zijn dorp. De planning was nog een nacht in de jungle te blijven, maar de tocht was te zwaar voor mijn toestand. Na anderhalf uur lopen waren we terug bij ons start punt van de vorige dag.

Ik stapte op de boot met Path en de jongens gingen lopen met Chep. Het was ongeveer 1 uur lopen naar het dorp.

Het dorp is heel authentiek. De huizen bestaan uit 6 of meer palen met een houten hutje erboven op. Ook Chep zijn huis was niet meer dan dat. Het huisje was ongeveer 5 bij 12 meter. Hier werd ook binnen gekookt. 3 stenen dichtbij elkaar waar een vuurtje tussen gestookt kon worden voor de kookpan of de wok. Hier was dan ook geen elektriciteit. De hangmatten werden ook weer op gehangen in dezelfde ruimte want er was maar 1 ruimte.

De jongens kwamen aan en we gingen afkoelen in de rivier (mekong). Sterke stroming maar langs de kant kon je gewoon staan. Wij blanco's waren in zwemkleding een attractie voor de lokale mensen die daar aan het badderen waren in hun kleding.

Er was natuurlijk ook geen toilet. Roeland vroeg waar het toilet was en Chep wees naar de bosjes achter het huis. Tijdens de grote boodschap kwam het zwangere hangbuikzwijn even inspecteren of je hem wel goed had neergelegd.

De avond viel en de jongens gingen bier halen. Er was een soort van winkeltje waar je wel wat drinken kon kopen. Er kwam keiharde muziek uit een soort schuurtje vandaan. Ze kijken door een missende plank in de muur en troffen daar een Cambodjaanse karaoke aan. Ze werden gelijk naar binnen geduwd door Path en hij begon gelijk serieus mee te zingen met de karaoke. Het geluid stond zo hard dat het continu rond aan het zingen was. Het was om de jongens een indruk te geven dat ze het wel voor elkaar hadden met zo'n karaoke set.

Ik zat nog in Chep's huis en hoorde Path praten en de rondzingende microfoon. Deze afstand was ongeveer 150 meter. Zo hard stond de muziek.

Na een paar biertjes en veel rijstwijn kwamen er serieuze gesprekken op tafel. Path vertelde over zijn straatleven voordat hij gids werd. Hij hoorde bij een gang die drugs verkocht en wapens had. Terwijl hij er over sprak werd hij best emotioneel. Hij was blij dat hij nu zijn leven op de rit had en dit achter zich kon laten.

Tweede nacht in de hangmat lichtbeschonken was lachen. De hangmatten hingen niet optimaal, en roeland lag in een soort van v met de voeten omhoog wat zeker niet comfortabel lag. Maar ook Mike en ik hadden moeite om te slapen. Voor het slapen nog even naar de wc. Prachtige sterrenhemel! Nog nooit zo veel gezien.

Rond 08:00 werd ik wakker. Ik deed mijn klamboe open en het hele huisje stond blauw. Chep was een vuurtje aan het stoken om water te koken. In het vuurtje zat ook wat plastic dus kan je nagaan wat voor lucht er hing. Snel naar buiten.

De laatste dag. Na te hebben opgefrist in de rivier gingen we een stuk lopen rondom het dorp. De uitgestrekte rijstvelden lagen er mooi bij. Sommige delen waren al geoogst maar er waren nog veel mensen aan het werk. Het zonnetje was zeer aanwezig.

Na de lunch liepen we langs de begraafplaats van het dorp. Veel spirituele rituelen heeft dit dorp. Het dorp heeft zelf weinig te eten maar de inwoners slachten wel elke maand een waterbuffel om deze te offeren aan de overledenen. Beetje krom. We mochten na het bezoek ook niet terug keren in het dorp, dat zou slechte invloed hebben op het dorp. We gingen via de bosjes naar de rivier en stapten de boot in.

Onze scootertaxi's stonden al op ons te wachten en hadden gelukkig mondkapjes voor ons mee. De stoffige weg was nog erger dan de heenweg.

Het was een speciale ervaring die we de afgelopen dagen hebben meegemaakt. De tocht hebben we natuurlijk met de opa des huizes afgesloten met rijstwijn en 'special meat' honden vlees. Mike en Roeland hebben het geproefd. Het proeft naar rund, alleen dan taai en zacht. Honden vlees wordt in Cambodja alleen met speciale gelegenheden gegeten.

Deze nacht heerlijk geslapen in een plat bed en na een koude douche lekker schone kleren aan. Laos here we come!

PS: laptop nog steeds niet aan de praat.