Zuid Thailand

Gevlogen met Nokair. Goede Thaise vliegmaatschappij met genoeg beenruimte en een vrij nieuw vliegtuig. De vlucht van Udon Thani naar Chiang Mai duurde één uurtje. Ik kwam rond 20:00 uur aan en nam een taxi richting het hotel.

Chiang Mai is de hoofdstad van deze provincie. De plaats ligt zo'n 700 km ten noorden van Bangkok en tussen de hoogste bergen van het land. De stad heeft een oud gedeelte dat gebouwd is in een vierkant waarvan delen van de originele stadspoorten nog te zien zijn. De eerste dag heb ik rondgelopen in de stad. Ik had van John gehoord, een man die ik in Vientiane heb ontmoet, dat er een 3D museum is. Ik heb wel even genoeg van al die tempels en pagodes dus ik ging naar het museum. Ik merkte al snel dat je het museum moet bezoeken met zijn tweeën om foto’s van elkaar te maken. Gelukkig liepen er genoeg mensen rond die bereid waren om een paar foto’s van mij te maken. Heel vermakelijk en super mooi om door heen te lopen.

De volgende dag wilde ik één van de zoveel olifantenverblijven bezoeken en ging een beetje rondvragen over de prijzen. Die schelen nogal en ik vroeg aan de receptionisten wat het beste was. Ik wilde graag een motorbike testen om de volgende dag een halve loop mee te rijden dus kon ik dit combineren met een bezoek aan de olifanten. Bij de receptie stond een meisje die dit ook wilde doen maar werd door veel organisaties geweigerd omdat ze in haar eentje was. Ik ging bij haar aan tafel zitten en vroeg of ze eventueel met mij mee wilden gaan naar de olifanten op de motorbike. Dat vond ze een goed idee en we maakten afspraken.

Rosa is 20 jaar oud en komt uit Oostenrijk. Ze woont in Bramberg am Wildkogel. Dit dorpje ligt vlak bij Mittersill dus we hadden meteen gespreksstof over de wintersport. Ze rijdt thuis een Ducati, is meubelmaker van beroep en houdt van metal. Nou een stoerdere meid kan bijna niet. Toch is ze een zachtaardig persoon, zeer bescheiden en speelt zij klarinet in het orkest van Bramberg, wat ik dan weer supergrappig vond. Ook is ze tante van een neefje van bijna één jaar dus de filmpjes en foto’s werden gedeeld van de kleine Jozef en Robin.

Ik huurde een Kawasaki D-trechter 150cc en Rosa een Suzuki Win 125cc. Nou dat was al een giller omdat de verhuurders nog nooit hadden meegemaakt dat twee dames zo’n schakel motorbike huurde. In Thailand rijden ze links dus dat was even wennen. Na 50 meter rijden werden we meteen aangehouden door de politie. Ja hoor! We moesten nog een stukkie, dat word wat. Rosa heeft een motorrijbewijs maar geen internationale. Toch was het voldoende voor de politie. Ik liet mijn rijbewijs zien en hoopte dat ze het scooterrijbewijs genoeg vonden. Maar helaas, ik moest 400 baht betalen (10€) en mocht daarna door. Het ticket moest ik bewaren voor als ik weer staande werd gehouden, dan hoefde ik niet te betalen. Dat dan weer wel.

Onderweg zijn we nog één keer aangehouden maar verder niet. Na een half uurtje rijden kwamen we aan bij een olifanten verblijf. We checkten of het geen olifant rijden was, dat waren we namelijk niet van plan. Het is mooi om te zien dat veel parken en organisaties dit niet meer aanbieden voor de toeristen. Ook de Tiger Temple wordt weinig bezocht omdat de tijgers worden verdooft voor een foto met de toeristen. Ik hoop dat dit ook snel wordt gesloten en dat de tijgers niet meer worden mishandeld of gebruikt voor dit soort attracties.

Het kamp had twee olifanten. Het programma bestond uit: Voeren, modderbad en waterbad. Helemaal goed. We kregen een mooi pakkie aan en kregen uitleg over de olifanten. Één olifant eet 250 kilo bamboe, rietsuiker, maisstengels en andere plantensoorten per dag. Hierdoor is het moeilijk en duur om meer olifanten te houden. Daarom hielden ze het op twee olifanten zodat deze op en top verzorgt konden worden. Er is er één zwanger en zij heeft een flinke buik. De zwangerschap van een olifant duurt 20 tot 24 maanden, ze was 17 maanden nu. We leerden wat commando’s om de olifanten te voeren en te bedanken. Het was best wel eng in het begin omdat ze gewoon zo groot zijn maar later wende het zeker. Na het voeren liepen de olifanten helemaal los achter ons aan richting de modderpoel. Er werden geen punten of haken gebruikt om de olifanten te commanderen en er werd gewoon tegen ze gepraat als een hond. Geweldig om te zien dat deze beesten zo slim zijn en dingen kunnen leren. Na het badderen hebben we even op de olifant gezeten na aandringen van de gids. De verzorger zit ook op de nek van de olifant en vertelde dat ze niks voelde als we zo kort op de olifant zaten. Het olifantrijden van meerdere uren is wel schadelijk voor de ruggengraat van de olifant (heb ik gehoord, geen idee of dit zo is). De middag was zeer geslaagd en heel erg bijzonder om de beesten van zo dichtbij mee te maken.

De motorbikes reden prima en we boekten ze voor meerdere dagen. Van die ene John, uit Vientiane, had ik gehoord dat boven het dorpje Pai een mooi gebied is om te kajakken en hier kan je één van de grootste grotten bewonderen van heel Thailand. Ik had allen via internet een beetje opgezocht en we gingen op pad. Het was een rit van 160 km, een weg die dwars door de bergen loopt. De weg bestaat uit 762 bochten! Veel toeristen gaan richting Pai met een minivan. Nou ik moet daar niet aan denken en was zeker twintig keer over mijn nek gegaan, zelfs op de brommer voelde ik me niet optimaal en een beetje misselijk. Maar de weg was ook fantastisch! Met de haarspeldbochten en vele uitzichten! Tijdens het rijden dacht ik: “Mick had dit geweldig gevonden met de auto”, maar had er zeker niet naast willen zitten. Na ongeveer vier uur arriveerde we in Pai.

Pai is een bergdorpje dat veel toeristen trekt. Oude hippies hebben hier zich gestationeerd en er heerst een relaxte sfeer. Voor één dag vonden wij het prima, verder was er niet veel te beleven naast de heerlijke aardbeien. De backpackers gaan hier voor goud. Ze roken wiet, nemen paddoshake's en ze gaan helemaal los op vage muziek. Niet aan ons besteed. Door naar de Cave Lodge.

Richting Tham Lod was het nog een uurtje rijden. Weer kronkelwegen, stijle hellingen, aardbeiplantages en uitzichten. Heerlijk om te rijden. Rosa is gewend om dit soort bochten te rijden in Oostenrijk. Ik moest me best doen om haar bij te houden, op een veilig manier natuurlijk.

De bungalows waar we verbleven stonden op een helling aan een klein riviertje. Het was hier zo stil en rustig dat het heerlijk ontspannen was. Het viel mij meteen op dat hier enorm veel grote spinnen waren van ongeveer gemiddeld 10 cm groot. Precies 1 meter naast onze voordeur hing er ook één. Als hij/zij daar maar bleef zitten vond ik het prima. Voor de volgende dag boekten we een trip. Kajakken met één grot bezoeken stond op het programma. In het verblijf waren nog andere mensen en wij raakten in gesprek met een paar uit Oostenrijk en Finland. De Oostenrijker had de mooiste verhalen over ziek zijn op reis. De Fin had gekke verhalen over net niet in de gevangenis komen in Tanzania omdat hij drugs had gerookt. Een Canadees vertelde zijn verhalen over drugs, dat hij alleen organisch spul gebruikt. Het waren boeiende en gekke verhalen maar zeer vermakelijk om naar te luisteren.

In de nacht was het steenkoud. Zestien graden! Gelukkig hadden we een lange broek en trui van het motorrijden bij ons, we hadden zeker niet gedacht dat het zo koud zou zijn. We gingen slapen onder vier dekens. Ik had weer een flash-back aan Vietnam. Binnen was het net zo koud als buiten.

In de ochtend was het nog steeds fris. Vroeg opgestaan voor de trip. We gingen met zijn zevenen kajakken. De rit naar de rivier was achterin een pick-up truck en ik moest me goed focussen om niet misselijk te worden. Nog een vrouw die mee was had het zelfde. Na een half uur rijden waren we er gelukkig en we stapten in de boten. Ik was alleen, de rest deelde een kajak. Het was muisstil en we voerde langzaam de stroom af. Af en toe waren er wat wildere stukjes waar je echt even je best moest doen met peddelen om niet tegen de kant te botsen. Onderweg hebben we nog een wilde aap gespot van ongeveer 1,5 meter lang. Die hing te chillen aan één arm en keek ons na. Na de lunch gingen we de kano uit en liepen we verder richting de grot. Het was een diepe grot en de gids vertelde dat hij in deze grot 6 dagen had overnacht met de eigenaar van de bungalows voor een programma van de CNN. De grot bestond uit verschillende lagen en wij bleven op de bovenste laag. Het was pikkedonker en we hadden gelukkig hoofdlampjes om rond te kijken. Het lijkt me verschrikkelijk om lang in deze grot te blijven, we werden ondertussen ook lek gestoken door de muggen. Het was al met al toch een zeer geslaagde dag.

Vroeg in de ochtend gingen we naar de Tham Lod Cave. We waren de eerste die de grot bezochten. Via een bamboeboot voeren we door de grot. In deze grot hebben duizenden zwaluwen hun nest. Tijdens de zonsondergang verlaten de zwaluwen de grot. Dit moet een hele happening zijn. De zwaluwen waren er ook vroeg in de ochtend en ik was natuurlijk al weer onder gescheten. Maar dat brengt geluk! Na het bezoek aan de grot reden we weer terug naar Chiang Mai.

Rosa vond mijn plan van de eilanden wel een goed idee. Ze heeft tot 9 februari de tijd, dus nog één week. Ze besloot met mij mee te gaan richting zuiden en boekte een vlucht. Het eerste eiland was Koh Tao, een klein eiland aan de zuid-oost kust. De reis was van Chiang Mai, Bangkok, Surat Tani per vliegtuig en dan nog vijf uur met de boot. Het was een lange reis maar we belandde in een paradijsje. We hadden een bungalow op een heuvel met uitzicht op zee. Het was zeker tien graden warmer dan in Chiang Mai.

Koh Tao, heel toeristisch met veel vakantiegangers die een paar weken weggaan. De prachtige stranden en het heldere water was heerlijk. Deze dagen hebben we eigenlijk alleen maar in de zon gelegen en geslapen. In de avond bezochten we het stadje en aten een pizza bij een goeie Italiaan. In de steeg waar het restaurant zich bevond liepen steeds lady-boys langs maar dan in de travestietenstijl. Prachtig opgemaakt met mooie jurken en glazen hakken. Wij waren benieuwd of er een show was en vroegen een flyer. De show was wat later en we gingen eerst naar een feestje op het strand. Na wat biertjes gingen we richting de Queen-show. Het was geweldig. Bizar hoe ze zich kunnen opmaken en kleden, van politievrouwen, Braziliaanse carnaval, galajurken, echte nepborsten, glitterpakjes en na een imitatie van Tina Turner kon de avond niet meer stuk.

Het volgende eiland was Koh Phangan. Met de ferry was het maar 1,5 uur naar het eiland. Dit eiland staat bekend om de Fullmoon party’s. Eigenlijk zijn er elke dag wel feesten waar je heen kan gaan. We hadden een heerlijke bungalow aan het strand met een zwembad. Prachtig rustig strand aan de noordwest kust. Na een stranddag gingen we een biertje drinken aan de hoofdstraat. Het was zo rustig overal en we vonden het nu al beter dan Koh Tao. Na een paar pils wisten we waarom het zo rustig was. De vrouw achter de bar vroeg aan ons: "moeten jullie niet naar de half-moonparty?". Wij maar denken dat die gister was. Helaas gemist! Het was inmiddels al 02:00 om dan nog heen te gaan was niet echt een optie. Dan de volgende dag maar naar de After Party! Zeer vermakelijk mensen gekeken en bier gedronken op hele slechte trance muziek. De gemiddelde leeftijd was denk ik 40+, allemaal zeer bijzonder volk.

Snorkeltrip geboekt voor de volgende dag. Na 1,5 uur wachten om opgehaald te worden maar besloten om zelf op pad te gaan. Ze waren ons waarschijnlijk vergeten. Goed, kan gebeuren maar het was wel teleurstellend omdat dit de laatste dag was op het eiland. We reden met de motorbike naar de zelfde plekken die de trip had opgegeven. Het waren mooie stranden alleen niet echt top om te snorkelen. Alleen maar zeekomkommers gespot. Wat zien die beesten er ranzig uit. Waarschijnlijk had de trip een boot om mensen te droppen meer uit de kust. Na een mooi zonsondergang ging Rosa een bamboetattoo zetten en het was haar eerste tattoo, een vioolsleutel. Zeer goed gelukt.

Volgende dag had ik Rosa gedag gezegd en uitgewaaid. Super leuke weken met haar gehad en me zeker niet verveeld of eenzaam gevoeld. Ik had mijn laatste dag besteed aan suppen (stand up paddelen). Er stond best wel veel wind, maar had eerst wind tegen dus terug was een makkie. Voor mezelf had ik een punt verderop gemarkeerd om daar te keren. Ik had een uurtje de plank gehuurd. Na de bocht was het strand waar ik wilden keren. Ik kwam de bocht om en was beland op een naakt strand. Haha. Ik maar net doen of ik niet naar de blote lichamen keek en meerde aan op het strandje. Ik nam een duik en ging weer terug.

Ik heb nog veel contact met de jongens. Ze hebben de motors verkocht en zijn na een zeer lange busreis aangekomen in Laos!

Mijn volgende bestemming westkust Krabi!