Battambang, Kampong Cham, Kratié
Door: Marjolein
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
06 December 2016 | Cambodja, Kratié
De volgende dag werd onze tocht voortgezet naar de kleinere stad Battambang. Dit ligt ongeveer 4 uur rijden ter zuidwest van Siem Reap. Mike had via internet een goede recensie gevonden van een jongen die een hele dag-tour in de regio verzorgt. Deze hebben we vervolgens geboekt.
De groep bestond uit 8 mensen waaronder 2 Nederlanders, 2 Duitsers en een Française. We reden gezamenlijk met 2 tuk-tuks naar het platteland. Dit bestond voor 90% uit rijstvelden die rond deze tijd geoogst werden. Soms met een tractor, maar de armere mensen doen dit met de hand.
Na een tempel en een pagode gingen we door naar een huisje waar ze rijstwijn maken (50%). Dit is een proces waarbij rijst en gist gebruikt wordt. Bloedheet in het hokje waar 2 grote soort van ovens stonden om de substantie te stomen wat uiteindelijk werd opgevangen in 2 betonnen bakken van ongeveer 500 liter. Natuurlijk mochten we proeven.
Ook wordt er in dit gebied veel gedroogde banaan gemaakt. Twee meisjes sneden de bananen heel dun en leggen de blaadjes op een bamboerekje om dit te laten drogen in de zon. Nadat het gedroogd is kan het gegeten worden en een paar maanden bewaard blijven. Je kan ook de gedroogde bananen frituren waardoor ze wat knapperiger zijn en ook veel lekkerder trouwens. Een soort van chips.
Het was niet zulk goed weer dus de bananen konden niet goed drogen omdat er geen zon was. Ook bij de rijstvellen en de loempia vellen waren de werkzaamheden al gestopt omdat de vellen slecht drogen zonder zon. Wij vonden het niet zo erg, de tempratuur was aangenaam en niet te warm.
We reden langs een vismarkt. Deze was al vanaf ver te ruiken. Wat een lucht hing daar. Moet je nagaan dat er mensen aan de markt wonen, die zitten dus dag en nacht in die vislucht. Er werden verschillende handelingen gedaan. Koppen gehakt, ingewanden eruit, vinnen eraf en gefileerd. Ook zijn Cambodjanen gek op gefermenteerde vis, dit werd hier dan ook gemaakt. Onze gids vond het zelf ook stinken maar zei dat oudere Cambodjaanse mensen honger krijgen van de lucht van gefermenteerde vis. Bijna iedereen van de groep moest nog net niet kokhalzen. Een oudere man stond het zout door de vis te roeren. Dit gebeurt gewoon op de grond, op de betonnen vloer. Hij had zelf wel kaplaarzen aan voor de opspattende deeltjes. Roeland en ik hadden geprobeerd die lucht te vermijden door tijgerbalsem op onze bovenlip te smeren, maar tevergeefs; de lucht kwam er dwars doorheen.
De gids had een lunch voor ons verzorgt bij zijn familie thuis. We hadden ongeveer 1 uur rust, waar we konden eten, relaxen in een hangmat en naar de wc konden.
De tour werd voortgezet naar een berg die we gingen bewandelen. Boven op de berg stond tijdens de Khmer Rouge een gevangenis. Ook was er een grot met een grote ingang in de bovenkant. Hier werden de gevangenen in die tijd vanaf gegooid. Sommige overleefde de val en probeerde te ontsnappen en vluchten de jungle in. Ze probeerden daar te overleven, maar werden uiteindelijk gestoken door muggen en gingen vaak alsnog dood door malaria.
De zon kwam laag te staan en we hadden een prachtig uitzicht over de velden. Het wordt hier heel snel donker (18:00) dus we moesten naar beneden voordat we niks meer konden zien. Via een steile trap liepen we naar beneden richting een grot. In de grot wonen wel 1 miljoen vleermuizen die elke dag rond hetzelfde tijdstip uitvliegen. Dit moest een spektakel zijn.
We kwamen bij de plek aan en je hoorde de vleermuizen al piepen. Er stonden veel toeristen al te wachten op het moment. Na een kleine 15 min wachten vlogen de eerste uit, daarna volgde de rest. Het zag eruit zoals in Nederland de spreeuwen samen figuren aan het vliegen zijn maar dat iets anders. Het waren er zo veel! Het was een lange draad die kronkelend door de lucht ging, net als een slang. Erg fascinerend. Dit was het einde van de tour.
Battambang is de tweede stad van Cambodja qua inwonertal. Het is een opkomende stad qua toerisme maar er mag nog wel iets gebeuren aan het nachtleven. Die is er eigenlijk niet. Rond 24:00 is alles in de stad donker en verlaten.
De reis word voortgezet richting het noorden. Alleen de afstand is wat groot en de bussen gaan vanaf Siem Reap alle kanten op. We hadden besloten 1 nacht te overnachten in Siem Reap en dan door te gaan naar Kampong Cham. Helaas werd ik die nacht ziek en heb mijn hele maag leeg gespegen. We bleven daarom nog een nacht.
Kampong Cham is een stad aan de Mekong (rivier). We hadden een perfect guesthouse. Mega grote kamer met 3 losse bedden. De eerste nacht werd Mike ziek, die had ineens de race. Mike besloot thuis te blijven en Roeland en ik gingen op pad op de scooter.
Er scheen een brug te zijn over de Mekong van bamboe die leiden tot een eilandje. De brug was er niet meer, die bleekt deels weggespoeld te zijn door de rivier, maar er was wel een veerpont. Het stukje naar de veerpont toe was nog wel van bamboe. De veerpont bestond uit twee boten aan elkaar vast met daarover houten planken. Dit was een attractie op zich. Paard en wagen, scooters alles ging mee totdat er geen scooter mee bij kon.
Het eiland was vrij authentiek, niemand sprak Engels en bijna alle kinderen zwaaide zo hard als ze konden en schreeuwde ‘Hello!’ als we langs reden. Dit was wel apart. Op het hele eiland worden er veel groentes, fruit en rijst verbouwd. Ook zijn er veel koeien en paarden op het eiland. Battangbang heeft de vruchtbaarste grond van heel Cambodja, daar wordt dan ook zeker gebruik van gemaakt.
Na een stuk gereden te hebben gingen we even een colaatje drinken bij een vrouw bij wegtentje. Haar kind van ongeveer 1 jaar lag lekker in een hangmat te slapen waarbij de moeder het kind aan het wiegen was doordat ze een touwtje eraan vast had gemaakt en daar aan trok.
Helaas was Mike nog steeds ziek. We bleven in Kampong Cham totdat Mike zich weer beter voelden. Volgende stad, Kratië.
Kratië is ongeveer net zo klein als Kampong Cham. Na een bus reis van 4 uur kwamen we aan. Dit stadje ligt ook aan de Mekong rivier. We hadden gezien dat je ook kon kajakken over de rivier met een gids. Via een restaurant hadden we de tocht geboekt voor de volgende dag.
Om zeven uur verzamelen, kajaks op de truck en we gingen richting de rivier. De gids pikte we halverwege op, zijn naam is Lucky. Kajaks te water en daar gingen we. Roeland en Mike in één kajak en ik met Lucky samen. De Mekong stroomt erg hard dus het peddelen was redelijk te doen want we gingen met de stroming mee. Het is droogseizoen dus de rivier is nu vrij laag. De bosjes komen dan ook te voorschijn van de bodem. Hierdoor krijg je gekke stromingen. In dit gebied zijn er ook dolfijnen. In totaal zijn er ongeveer 80 dolfijnen in de rivier. Erg weinig, deze zijn tijdens de Khmer Rouge gevangen om te eten. Nu zijn ze beschermd en mag er niet op gevist worden.
We blijven op een eilandje, 2m bij 2m even staan om de dolfijnen te spotten. We hebben er ongeveer 10 gezien. Ze zijn helemaal zwart, Irrawaddy is het soort. Voor de lunch waren we weer terug. Het werd al weer lekker warm dus wij hadden het wel gezien en wilde zelf geen kreeft worden.
Volgende dag richting Banlung, daar gaan we een Jungle tocht doen.
De groep bestond uit 8 mensen waaronder 2 Nederlanders, 2 Duitsers en een Française. We reden gezamenlijk met 2 tuk-tuks naar het platteland. Dit bestond voor 90% uit rijstvelden die rond deze tijd geoogst werden. Soms met een tractor, maar de armere mensen doen dit met de hand.
Na een tempel en een pagode gingen we door naar een huisje waar ze rijstwijn maken (50%). Dit is een proces waarbij rijst en gist gebruikt wordt. Bloedheet in het hokje waar 2 grote soort van ovens stonden om de substantie te stomen wat uiteindelijk werd opgevangen in 2 betonnen bakken van ongeveer 500 liter. Natuurlijk mochten we proeven.
Ook wordt er in dit gebied veel gedroogde banaan gemaakt. Twee meisjes sneden de bananen heel dun en leggen de blaadjes op een bamboerekje om dit te laten drogen in de zon. Nadat het gedroogd is kan het gegeten worden en een paar maanden bewaard blijven. Je kan ook de gedroogde bananen frituren waardoor ze wat knapperiger zijn en ook veel lekkerder trouwens. Een soort van chips.
Het was niet zulk goed weer dus de bananen konden niet goed drogen omdat er geen zon was. Ook bij de rijstvellen en de loempia vellen waren de werkzaamheden al gestopt omdat de vellen slecht drogen zonder zon. Wij vonden het niet zo erg, de tempratuur was aangenaam en niet te warm.
We reden langs een vismarkt. Deze was al vanaf ver te ruiken. Wat een lucht hing daar. Moet je nagaan dat er mensen aan de markt wonen, die zitten dus dag en nacht in die vislucht. Er werden verschillende handelingen gedaan. Koppen gehakt, ingewanden eruit, vinnen eraf en gefileerd. Ook zijn Cambodjanen gek op gefermenteerde vis, dit werd hier dan ook gemaakt. Onze gids vond het zelf ook stinken maar zei dat oudere Cambodjaanse mensen honger krijgen van de lucht van gefermenteerde vis. Bijna iedereen van de groep moest nog net niet kokhalzen. Een oudere man stond het zout door de vis te roeren. Dit gebeurt gewoon op de grond, op de betonnen vloer. Hij had zelf wel kaplaarzen aan voor de opspattende deeltjes. Roeland en ik hadden geprobeerd die lucht te vermijden door tijgerbalsem op onze bovenlip te smeren, maar tevergeefs; de lucht kwam er dwars doorheen.
De gids had een lunch voor ons verzorgt bij zijn familie thuis. We hadden ongeveer 1 uur rust, waar we konden eten, relaxen in een hangmat en naar de wc konden.
De tour werd voortgezet naar een berg die we gingen bewandelen. Boven op de berg stond tijdens de Khmer Rouge een gevangenis. Ook was er een grot met een grote ingang in de bovenkant. Hier werden de gevangenen in die tijd vanaf gegooid. Sommige overleefde de val en probeerde te ontsnappen en vluchten de jungle in. Ze probeerden daar te overleven, maar werden uiteindelijk gestoken door muggen en gingen vaak alsnog dood door malaria.
De zon kwam laag te staan en we hadden een prachtig uitzicht over de velden. Het wordt hier heel snel donker (18:00) dus we moesten naar beneden voordat we niks meer konden zien. Via een steile trap liepen we naar beneden richting een grot. In de grot wonen wel 1 miljoen vleermuizen die elke dag rond hetzelfde tijdstip uitvliegen. Dit moest een spektakel zijn.
We kwamen bij de plek aan en je hoorde de vleermuizen al piepen. Er stonden veel toeristen al te wachten op het moment. Na een kleine 15 min wachten vlogen de eerste uit, daarna volgde de rest. Het zag eruit zoals in Nederland de spreeuwen samen figuren aan het vliegen zijn maar dat iets anders. Het waren er zo veel! Het was een lange draad die kronkelend door de lucht ging, net als een slang. Erg fascinerend. Dit was het einde van de tour.
Battambang is de tweede stad van Cambodja qua inwonertal. Het is een opkomende stad qua toerisme maar er mag nog wel iets gebeuren aan het nachtleven. Die is er eigenlijk niet. Rond 24:00 is alles in de stad donker en verlaten.
De reis word voortgezet richting het noorden. Alleen de afstand is wat groot en de bussen gaan vanaf Siem Reap alle kanten op. We hadden besloten 1 nacht te overnachten in Siem Reap en dan door te gaan naar Kampong Cham. Helaas werd ik die nacht ziek en heb mijn hele maag leeg gespegen. We bleven daarom nog een nacht.
Kampong Cham is een stad aan de Mekong (rivier). We hadden een perfect guesthouse. Mega grote kamer met 3 losse bedden. De eerste nacht werd Mike ziek, die had ineens de race. Mike besloot thuis te blijven en Roeland en ik gingen op pad op de scooter.
Er scheen een brug te zijn over de Mekong van bamboe die leiden tot een eilandje. De brug was er niet meer, die bleekt deels weggespoeld te zijn door de rivier, maar er was wel een veerpont. Het stukje naar de veerpont toe was nog wel van bamboe. De veerpont bestond uit twee boten aan elkaar vast met daarover houten planken. Dit was een attractie op zich. Paard en wagen, scooters alles ging mee totdat er geen scooter mee bij kon.
Het eiland was vrij authentiek, niemand sprak Engels en bijna alle kinderen zwaaide zo hard als ze konden en schreeuwde ‘Hello!’ als we langs reden. Dit was wel apart. Op het hele eiland worden er veel groentes, fruit en rijst verbouwd. Ook zijn er veel koeien en paarden op het eiland. Battangbang heeft de vruchtbaarste grond van heel Cambodja, daar wordt dan ook zeker gebruik van gemaakt.
Na een stuk gereden te hebben gingen we even een colaatje drinken bij een vrouw bij wegtentje. Haar kind van ongeveer 1 jaar lag lekker in een hangmat te slapen waarbij de moeder het kind aan het wiegen was doordat ze een touwtje eraan vast had gemaakt en daar aan trok.
Helaas was Mike nog steeds ziek. We bleven in Kampong Cham totdat Mike zich weer beter voelden. Volgende stad, Kratië.
Kratië is ongeveer net zo klein als Kampong Cham. Na een bus reis van 4 uur kwamen we aan. Dit stadje ligt ook aan de Mekong rivier. We hadden gezien dat je ook kon kajakken over de rivier met een gids. Via een restaurant hadden we de tocht geboekt voor de volgende dag.
Om zeven uur verzamelen, kajaks op de truck en we gingen richting de rivier. De gids pikte we halverwege op, zijn naam is Lucky. Kajaks te water en daar gingen we. Roeland en Mike in één kajak en ik met Lucky samen. De Mekong stroomt erg hard dus het peddelen was redelijk te doen want we gingen met de stroming mee. Het is droogseizoen dus de rivier is nu vrij laag. De bosjes komen dan ook te voorschijn van de bodem. Hierdoor krijg je gekke stromingen. In dit gebied zijn er ook dolfijnen. In totaal zijn er ongeveer 80 dolfijnen in de rivier. Erg weinig, deze zijn tijdens de Khmer Rouge gevangen om te eten. Nu zijn ze beschermd en mag er niet op gevist worden.
We blijven op een eilandje, 2m bij 2m even staan om de dolfijnen te spotten. We hebben er ongeveer 10 gezien. Ze zijn helemaal zwart, Irrawaddy is het soort. Voor de lunch waren we weer terug. Het werd al weer lekker warm dus wij hadden het wel gezien en wilde zelf geen kreeft worden.
Volgende dag richting Banlung, daar gaan we een Jungle tocht doen.
-
06 December 2016 - 12:36
Hans Dekker:
dag marjolein
weer een prima verslag
voorzichtig aan
vrgr je vader -
06 December 2016 - 14:07
Joke Dekker:
Weer heel veel mooie en nieuwe dingen gezien en blijven genieten he.
-
06 December 2016 - 17:49
Stephanie:
Heerlijk dit! Fijn dat het weer beter gaat met je.
Heel veel plezier richting Laos, doe voorzichtig!
Liefs Stephanie -
06 December 2016 - 18:08
Britt:
Wat vet van die dolfijnen mar! Je kan straks een boek schrijven jij haha wat een belevenissen!
Enjoy!!!
X Britt -
06 December 2016 - 18:29
Ans :
Wederom weer een heerlijk reisverslag, het houdt ons thuis blijvers goed op de hoogte! Dank daarvoor, ben benieuwd hoe het jullie vergaat in Laos!
Groet Ans -
06 December 2016 - 21:42
Michiel:
Lekker lezen... Ik zie je verhaal helemaal voor me... Veel plezier!! -
06 December 2016 - 22:27
Linda:
Hey Marjolein,
Wat schrijf je toch leuk. Vind het echt leuk om te lezen iedere keer weer.
Heel veel reis plezier.
Dikke knuffel linda
-
07 December 2016 - 19:29
Frida:
Hallo jullie daar ,
Fijn dat jullie zoveel ondernemen .Daarom genieten we zo .
Eerst dacht deze moeder komt het wel goed daar in het verre ,spinnen enz .
Nu weet ik het zeker en maak ik me geen zorgen meer .
Genieten en voorzichtig .
Frida -
07 December 2016 - 20:23
Erna :
Wat een super leuk verslag weer ..en leuk om te lezen dat jullie zoveel zien ..jammer dat jullie om beurten wat ziekig zijn ...dus katen we hopen dat het vanaf nu weg blijft !! Nog lekker samen genieten de komende tijd! !
Lieve groetjes Erna -
08 December 2016 - 04:12
Marjolein Dekker:
Bedankt voor de leuke reacties! Ben vereerd dat zo veel mensen het lezen! We hebben het erg naar ons zin. De verslagen lopen iets achter van waar we zijn. Zijn momenteel in laos. Volgende verslag komt er snel aan!
Groetjes Marjolein
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
